Jesteśmy w trakcie dużej wymiany pokoleniowej dotyczącej praktycznie wszystkich stanowisk w leśnictwie. Leśnicy zbliżający się do wieku emerytalnego, po latach trudnej i odpowiedzialnej służby w różnych warunkach, także częściej miewają kłopoty ze zdrowiem. Pojawia się zatem konieczność zastępstw i czasowego pełnienia obowiązków. W przypadku gdy istnieje konieczność zastępowania leśniczego, pojawia się też istotny problem leśniczówki. Nie ma w zasadzie oficjalnej definicji leśniczówki, ale umownie można przyjąć, że jest to miejsce zamieszkania leśniczego. Coraz liczniej pojawiają się samodzielne kancelarie leśniczych, funkcjonujące jako biura leśnictw, w oderwaniu od funkcji mieszkalnej. Jednak ustawa o lasach, która obowiązuje od 1991 roku i późniejsze akty prawne niezbyt precyzyjnie normują zasady korzystania z leśniczówek także w sytuacji, gdy trzeba np. zastąpić czasowo leśniczego. Naturalnymi następcami, ale też zastępcami leśniczych są zwykle podleśniczowie. Co w sytuacji, gdy leśniczy przez jakiś czas jest nieobecny, a jego obowiązki przejmuje podleśniczy?