Choć przyroda od późnej jesieni do przedwiośnia nieco zwalnia, popada w uśpienie i redukuje wszelkie procesy to człowiek nie! Dotyczy to wszystkich, nawet tak specyficznych ludzi jak my, leśnicy. Bo, leśnik żyjący jakoby na granicy dwóch światów: fantastycznych zjawisk i praw przyrody oraz skomplikowanych relacji społecznych łączących ludzi, nieco inaczej spogląda na swoje otoczenie. Bo, las uczy pokory, spokoju, szacunku do otoczenia. Taka jest przyroda i takie w niej panują prawa, choć ludzie za wszelką cenę chcą to zmieniać. Pomimo to, prawdopodobnie każdy z nas czuje się częścią przyrody, jednak najczęściej mało skromnie uważamy, że człowiek jest jej lepszą i mądrzejszą częścią.