W październiku 2019 r. po rekonstrukcji Rządu RP powstał pomysł utworzenia nowego Ministerstwa, które byłoby połączeniem dotychczasowego Ministerstwa Środowiska oraz Ministerstwa Energii. Przewodniczący Związku Leśników Polskich w RP Jarosław Szałata wystąpił wówczas z pismem ZLP-01.69.2019 z dnia 23.10.2019 r. do Prezesa Prawa i Sprawiedliwości Jarosława Kaczyńskiego, w którym wyraził swoje zaniepokojenie co do powyższej idei.  Dokument został skierowany również do wiadomości ówczesnego Ministra Środowiska Henryka Kowalczyka oraz do Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych Andrzeja Koniecznego.

W dniu 15 listopada 2019 r. powstało Ministerstwo Klimatu kierowane przez Ministra właściwego do spraw środowiska i ochrony klimatu. Z zadań tegoż Ministerstwa miały zostać wydzielone sprawy dotyczące środowiska, którymi miało zając się na nowo utworzone Ministerstwo Środowiska. Siedzibą resortu Klimatu został historycznie związany z leśnikami budynek przy ulicy Wawelskiej 52/54 w Warszawie, dotychczas zajmowany przez Ministerstwo Środowiska. Z gmachu została zdjęta tablica z nazwą Ministerstwa Środowiska. Powstała więc obawa, że po odtworzeniu Ministerstwa Środowiska gmach, zbudowany z inicjatywy i starań polskich leśników, z ich dobrowolnych składek zbieranych przy wielkim zaangażowaniu Związku Leśników Polskich w RP, przestanie służyć ludziom lasu.  

Las jest niesłychanie mocno związany z naszą kulturą, pewnie tak samo jak z gospodarką. Kulturotwórcza rola lasu jest tak ogromna, że napisano na ten temat wiele tomów. Słowo „las” i pochodne od niego znajdziemy w nazwach miejscowości, nazwiskach ludzi i w wielu wyrazach ze słownika języka polskiego. Wszyscy w najrozmaitszych formach korzystamy z lasu, który ma wiele funkcji. A co ludzie robią dla lasu? Czy znają go, chronią i należycie rozumieją? Jak media przedstawiają las i złożone mechanizmy przyrody, które tam od wieków funkcjonują? Tak pisał Stefan Żeromski w „Dziejach grzechu”: Drzewa żyją wraz z człowiekiem. Tylko drzewa żyją życiem powszechnym, w którym i nasze życie się mieści. Kiedy po latach witać się ze znajomymi drzewami, znajduje się w nich zmiany niemal takie jak w sobie.